O książce: 2003 / Książka powstawała w więzieniu, w pierwszych dniach pobytu w Areszcie Śledczym w Lefortowie pamiętam, jak spacerowałem po godzinami w celi i dla wzmocnienia ducha powtarzałem sobie imiona Wielkich Więźniów: Dostojewski, Sade, Jean Genet, Cervantes, Dostojewski, Sade... Te moje zaklęcia brzmiały jak modlitwa, więc powtarzałem co dziennie, a po kilku dniach zacząłem pisać tę książkę... To słabe notatki. Cuchną jak wiadra i więzienna ocieplana kurtka, którą wkładam pod tyłek, kiedy przychodzę sikać do celi nr 25... Biedni ludzie, bo nie mam podręczników ani nawet słownika encyklopedycznego, żeby wyjaśnić daty. Niebieski wytarty dąb - stół o wymiarach 30x60, na nim dwa notesy, trzy długopisy - to cała księgowość i biblioteka.